ÞÝMDÝ ZAMANI ÝNCÝRÝN YAKINDA DA ZEYTÝNÝN SAYGI SEVGÝLER ÝNCÝR ÝLE ZEYTÝN AÐACI neyin var senin öyle sol’ du yüzünün rengi kurudun gazel oldun sorma kardeþ hiç sorma kýþ geldi ya bak yaprak kalmadý dallarýmda hepsi gazel oldu ya oysa sen ne güzelsin hiç dökülmüyor yapraklarýn yaz kýþ hep aynýsýn evet öyleyiz biz hep yeþiliz dir ne yaz dokunur bize nede kýþ ah biz ler bahar geldi mi kýrlar yeþerdi mi açtý mý çiçekler bizlerde yeþeririz hem yapraklanýr hem de meyve veririz tazesi baþka güzel kurusu ömre bedel tatlýmý tatlýyýz dýr hele yapraklarý mýz iri ve canlý yeþildir ama kýþa dayanamayýz iþte böle sararýr solarýz anladým seni ben benim de vardýr derdim bak üzerim zeytin dolu baþladýlar dökülmeye þimdi gelirler bizi dermeye öyle acýmasýzdýr insanlar vurdular mý sopalarý kýrýlýr kolumuz kanadýmýz hiç düþünmezler acýdý mý canýmýz güya zeytin toplarlar öylemi olur ya þunu bilen birine yaptýrsalar kýrmadan dallarýmýzý bir yýl boyunca filiz atar uzatýrýz taze zeytin olsun diye ama acýmasýz ki vijdansýz lar ne denir ne söylenir oysa zeytinler ne güzel yenir ya yaðýmýz yok mu dokuz derde deva denir çekirdeðimiz bile iþe yarar odun diye ýsýtýr insanlarý oh sýcacýk diye diye iþte kardeþ böyleyiz senin tatlý incirlerin benim güzel zeytinlerim insanlarýn elinde oyuncak gibiyiz haydi yat sen kýþ uykusuna bende dalayým güzel hülyalara duam odur inan kýrmasýnlar dallarýmý odun diye kesmesinler beni AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.