Ýçimde kopan onca fýrtýnadan sonra Güzel günler gelecektir elbet diye beslediðim duygularýmý astým. Bir aðaç dalýna Uzaklaþtým, kaçtým insanlardan. Kendimi karanlýk Kuyularda bulana kadar Þiirlerden de çektim elimi yüreðimi Canýmý yakan, Seni hatýrlatan Bütün duygulardan. Çektim kendimi Sonu olmayan Söz tutmayan insanlardan Vefa’nýn duygusunu bilmeyen Ýnsan görünümlü yýlanlardan kaçtým... En çokta senden. Acýlardan anýlardan... Sonu bitmeyen yarýnlardan Oysa ben seni þiirlerime Romanlara sýðdýramazdým Sevdalý bakýþlarýmdan Yazýk oldu... Mutluluk diye savunduðum Acýlar ile avunduðum Sevda diyerek gençliðimi Harap ettiðim yýllarý. Þerbet diye, Zakkum pýnarýndan içtiðimi... Kor ateþler içinde kaldýðýmý Ölmeden topraðý sardýðýmý Bilemedin... Sýrtýmdaki Kanlý Hançerin senin olduðunu Bilemedim... Kaynarcalý (Özkan Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
SELAMET99 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.