Seninle aydýnlanan gün yaprak misali sararýp soldu, Yaþanan bütün güzellikler gelmeden yarýnlar son buldu, Bakma sen anladým artýk sevdan bir hevesti yaþandý bitti,
Artýk neylesin bendeki sen kimlerin baharýna gül olup açacaksýn, Bir anlýk heves uðruna hangi kýrýlasý kollarda güzelliðini yitireceksin, Ayrýlýkla sayfalarýmdan izin silindi ardýn sýra gelecek ayaklarým kýrýlsýn,
Bak gör son sözü söyleme sýrasý bende defol git sokaðýmdan, Beklemeden son bir hoþçakal demeyi son hasat saydým seni, Bir daha bakarsam çirkef haný resmindeki suratýna namerd olayým...!
Sanma bir daha kanarým sana vede o yalancý sahte gülüþlerine, Her ne kadar görenlere sevda bana göre ise masal olan sen, Artýk esiri olmam aman vermez vakit ile fecr misali doðduðun gönlüme,
Sandým güneþ olup doðacaksýn dört mevsim kýþ bildiðim ömrüme, Nereden bile bilirdim her mevsim hazan yeli olup eseceksin yüreðime, Hüzün olup çökeceksin bir damla suda mutluluk arayan gözlerime,
Gönlümün beyaz sayfalarýna kara bir leke olup kirleteceksin, Arar iken sevinci neþeyi boðulu vereceðim sen dertler deryasýnda, Gecenin bir vakti ilkilip uyanacaðým seninle ölüm kazýnacak zihnime,
Sanma bir daha þarkýlar þiirler eþliðinde azabým özleminle ölüp dirileceðimi, Yaz masalýna ben bir ömür deðil iki ömür sende kalmayý arzulamýþtým, Oysa’ki sen fýrtýna olup estin kasýrga olup gürledin ellerinle katlettin beni...!