ÇOK YORULDUM
Peþinde koþmaktan kalmadý mecalim.
Anlattým derdimi, dinlemez ki zalým.
Küstüm artýk kadere, bitmiyor elemim.
Dertlerle boðuþmaktan çok yoruldum.
Doðmuyor güneþim, her yer karanlýk.
Yaðmýyor yaðmurlar, çorak topraðým.
Kurumadý göz yaþým, ýslak yanaðým.
Elimde mendil, silmekten çok yoruldum.
Bir aþkýn peþinde ömür harcadým.
Diyar diyar her yerde seni aradým.
Bir gün orda, bir gün burdaydým.
Göçmen kuþ misali çok yoruldum .
Kývrýla kývrýla denizimi aradým.
Tepeleri aþtým yinede varamadým
Nehirler misali kurudum kaldým.
Yaðmur beklemekten çok yoruldum.
Sevdanýn kor ateþi benide yaktý.
Aþkýmý üç kuruþa yadlara sattý
Önce elimden tutup, sonra býraktý.
Ellerimi uzatmaktan çok yoruldum
Garip Þenol dinmez göz yaþým.
Belada belaya girdi baþým.
Bir ömür avu zehir oldu aþým.
Ölüp ölüp dirilmekten çok yoruldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.