avuçlarýmdan usul usul sýyrýldý ellerin kurudu çiçeklerim elimde seni sevmekten baþka bir þey kalmadý geceler baþbelasý gülmedi gündüzler böyle geçti seneler
kýpýrtýsýz bir uykunun beþiðinde kýpýr kýpýr anýlarla uyumaya çalýþýyorum gitmek ve kalmak arasýnda ip atlayan düþüncelerin yordugu bir beden yay gibi gerilmiþ bir yüz ifadesiyle kalbim olaganüstü hal ilan etti bugece
zihnime iþlenen anýlarý söküp atmak nafile basbas baðýrýyor kalbim sesi havada sönüp gitti yine duymazdan geldin
içimde kavga dövüþ kýzýlca kýyamet , büyüdükce büyüyor küçülmeyen mesafe yer etti upuzaklýðýn o dayanýlmaz acýsý onla yaþamayi öðrendim alýþtým ustalaþtým tasalanma iyiyim !