HUZURA ERDİM!..

Arþýnladýkça keder yüklü yollarý
Uzadýkça uzadý bitmeyen sonsuzluða
Yaþamý aradým yer kürede
Hangi memlekete gitsem güzel hülyalarla
Dýþlandýk, horlandýk, dövüldük
Rengi, dili, dini, töresi bize uymadý diye...

Çekildim kimsesiz bir köþeye
iki metre karelik kulübeye sýðýndým
Yüce bir dað baþýnda...
Kuþlar, aðaçlar, pýnarlar, rüzgâr
En sadýk dostum ’’bunlar’’ dedim
Gece sessizliðinde yýldýzlara þarkýlar söyledim
Mehtabýn karþýsýnda sarhoþ oldum...

’’Ýþte bu! yaþamýn en gerçekçi yaný’’ dedim
Sarýldým kalemim defterime
Geçmiþi hafýzamdan sýfýrlayarak
Þiirler, hikayeler, yazdým
Kimsenin þiirini ödünç almadým
Düþler yumaðýna sarýlarak mutlu oldum
Attým sýrtýmdan kambur olanlarý
Huzura erdim yalnýzlýðýn sakinliðinde!...

Zafer Direniþ
...

Minarelerden selâ okunuyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: