......DEMİŞ
Kim bulmuþ ki !
Ben bulayým yolumu.
Yaradan býrakmýþ sefil kolumu.
Deli sanýp,
Ben de giydim donumu.
Yollardayým iþte,ararým ben de.
Yalpalayýp gitsen bin bir düþ ile
Gördüðün rüyanýn, farkýný bilde.
Ýyiyi, kötüden ayýr gel demiþ.
Yaratýldýn sen de etten, kemikten.
O da senin gibi senin ferinden.
Hoþ görüye bürün, hoþça gel demiþ.
Otursanda hayatýn güzel tahtýna,
Sanma ki sürecek sürdüðün sefa.
Doyur þu nefsini, arýn gel demiþ.
Sanma ki görünen her zaman gerçek,
Hak olaný bulda.
Yoðrul gel demiþ.
Konulsa önüne bin çeþit sofra.
Hangi bicarenin hakkýdýr sorda,
Kul hakký yemeden,sýyrýl gel demiþ.
Aþkýma yanacak bir gönül ara
Muhabbet canadýr,kabuk bahane.
Töreni, biçimi býrak gel demiþ.
Öðrenince hayatýn asýl özünü
Durma oralarda
Haydi gel demiþ.
GÖKASLAN
Foto:Gökaslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.