N’oldu çocuk, Senin boynun neden bükük; Neþeni mi çaldý biri, Göz mü diktiler mutluluðuna? Yaþa hayatý, Uslu durmak sana yük; Alýþýk deðilim böyle görmeye, Dön n’olur lütfen çocukluðuna...
Suratýn asýk, Baþýn ellerinin arasýnda basýk; Neyi düþünürsün, neden? Gülüþün kayýp, Hayallerini tek tek sayýp, Arar onu gözler önünde minik mimikler; Yerine göre rest jestin, yerince göðüne jest, Kaybettir sen bizi, Götür o ufukluðuna...
Sessizlik, Sensizliðin sesidir kesik. Duyarsan bir hisle bunu, Koþuþturup duracaðýn yeni anlarý Ve sesinin yankýlanmasýný bekleyen koridorlarda Bil ki Sen eksik, Neþen eksik.
Sensizlik, Sessizliðin okkalý oktavlý sesidir kýsýk, kesik kesik; Neþen eksik Ve sen eksik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HesperHYE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.