Mavinin Gizemli Yağmurları
kendi içimizde büyüttüðümüz aþk meclisimizdeki ihmalleri hiç sevmedim
sevginin bir naylon parçasý olmadýðýný
duygunun ana diliyle konuþamadan
meselelerimizi onarmaya koþuþturmadan
büyük kabuslarýn esaretinde yaþadýk
içimizi acýtan zamanlarý ruhumuzdan söküp atamadan
bir köþede duran yalnýzlýðýmýzla kalakaldýk
biliyor musun sevgi üstüne daha çok þiirler yazacaktým
gördüm ki gönüller bir olmayýnca vefa kelimesinin anlamý içimizi aydýnlatmýyor
kahretsin ki hayatýn güzelliklerinden nasiplenemedik
tek dil olan sevginin esaretinde yaþayamadýk
diþisiyle erkeðiyle birbirimizi tamamlayamadýk
mavinin gizemli yaðmurlarý altýnda tek beden tek yürek olamadan
güven en büyük sevgi baðýdýr diyemeden bir kadýn anneliðini yaradandan alýr diye haykýramadan
tek celsede çözüldü yürek baðýmýz
sefilliðin had safhada olduðu zamanlarla
kimi süregelen bir hayatýn içselliðinde
kimi de doðallýðýnda bulmuþken kendini
mavinin gizemli yaðmurlarý altýnda evrene aþk ile bakýnabilmek için
kendimize yeni sayfalar açmak için yine yeni yeniden merhaba hayat
Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.