Bizi bu hallere koyan utansın
Þimdi sen nerede, ben neredeyim
Bizi bu hallere, koyan utansýn
Sen gittin gideli, bil kederdeyim
Bizi bu hallere, koyan utansýn
Önümü, arkamý, duman bürüdü
Þu can ardýsýra, tenim sürüdü
Koca daðlar, üzerime yürüdü
Bizi bu hallere, koyan utansýn
Sende insaf yok mu, ey zâlim kader
Þu geçen yýllara, bak neler eder
Bilmezler ki, þu can, hep yâri bekler
Bizi bu hallere, koyan utansýn
Tükendi, kalmadý, ümit, teselli
Kirpiði sürmeli, yanaðý benli
Bir selâm göndermez, unutmuþ belli
Bizi bu hallere, koyan utansýn
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.