Tanımam,Tanıyamam
Ne kadar müsaade edilir, esner mi dedim
Bir süredir düþündüm, kendi kendimi yedim
Baþkalarýnýn gözünde var mýdýr benim de deðerim
Kayýtsýzlýkla geçerse bu süreç vallahi zulümdür
Bununla yaþamanýn adý her gün ölümdür.
O halde elbette taþarým kabýmdan, durdurulamam
Þahþiyete deðerse konu kimseleri de tanýmam.
Ne kadar da çirkindir þu öfke ve fakat vardýr
Onunla geçiyorsa günler kalbe zarardýr
Oysa küçücük bir tebessümde gizlidir o bilene
Sevgiyi göstermek varken, bu hiddetler ne diye.
Görmedim taþan kabýn kendine kâr saðladýðýný
Ýnsana can katan güzellikler masal sandýðýnda mý?
Bir elle mi baðlanýlýr sevgiye olunur düðüm
Ýki elle sarýl ki ona, yaþamasýn, ölsün ölüm.
Minnet etmem asla ellerim dikenli telle de sarýlsa
Býrakýn akacak kaný, damardaki son damlasý da olsa
Bizi biz edene bakýn deriz, biz öyle yapýyoruz elbet
Zorla olmaz güzellik, ya kabul et ya da reddet.
Kendi doðasýnda sevdik mi kuþu, aðacý, rüzgârý
Bulmadýk bir kulp birisine, sevemedik þatafatý
Varlýðýmýzla deðer katmaktýr derdimiz, oluruz çare
Sevgiden yoksunsa insan, tartýþmasýz biçâre.
Ya nefsimizle yürürüz yolu oluruz sýradan
Ya özümüz öne geçer, oluruz insan
Nefsini yenemeyenlerledir kavgamýz ve çetrefilli
Yabancý deðildir bu film hep izlenendi.
Ýnsanýn kendini çok önemsemesi ne de tuhaftýr
Sanýrsýn ki onsuz hayat akmaz, duraðandýr
Serzeniþlerle doldurulan koskoca ömürler var
Gölgesine veryansýn edenlerle dünya çok dar.
Ne iki satýrlýk bilgilere ne de ceptekine dayanýlýr
Ýnsana deðeri katan emektir, saygýdýr, ahde vefadýr
Kelimeler bilene hazinedir verir sevgiyi, coþkuyu
Onlarý çirkinleþtirenlerle hayat olur kör kuyu.
Ne kadehimiz var kýrýlacak ne de asýlacak suçluyuz
Yoksunluklara deðil de ezilenlerden ötürü huysusuz
Paylaþmasýný mihenk edinemeyenlere olsun sözümüz
Tanýmayacaðýz onlarý, tanýmýyoruz ve elbette küskünüz.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.