FİLİSTİN’li çocuğum ben
Filistin’li çocuðum ben
Sokakda oyun oynarken
Bugün yine yaðmur yerine
bomba yaðdý üzerimize.
Arkadaþlarým kanlar içerisinde
Ellerimle sildim kanlarýný
Cansýz, gözleri açýk yatýyorlardý
Ama Yüzleri gülüyordu.
Hemen toplandýlar baþýmýza
“Þehit, þehit”diye baðýrýyorlardý
Biliyormusunuz
Týpký diðerleri gibi
hastaneye yetiþemediler
Bir daha
koþup oynayamayacaklardý.
Yaþamadan,
çiçek açmadan soldular
Umutlarý yok oldu
Suçlarý bu coðrafyada doðmaktý
Filistin’de çocuk olmaktý
Sonraki bombaya kadardý
benim yaþamým
Filistin’li çocuðum ben
Arkadaþlarýmýn çoðunun
babasý yoktu.
Ya bombalarla ölmüþtü
Yada eþirlerdi bilmem kaç senedir.
Filistin’de ki çocuklar
anne-babalý büyüyemez.
Ben babamý hayal mayal hatýrlýyorum
Yüzündeki hüzün ve acýyý unutamam.
Sarýlamadýk bile son kez
Sadece uzaktan “ oðlum” diyebildi
Annemi gözlerimin önünde dozerler hunharca ezdi.
Hiç bir þey yapamadým.
Çaresizce izledim.
Toz duman arasýndan, Kan revan içinde aglayarak kemiklerini topladým. Öpüp koklayamadým.
Filistin’li çocuðum ben.
Burada normal, eceliyle ölmez insanlar.
Ya bombalarla, yada dozerlerle öldürülür.
Suçumuz Filistin’de doðmak
Anam, arkadaþlarým
dualarýmda yaþayacak artýk
Babamdan haber yok görmüyorum
Yaþýyormu onuda bilmiyorum
Filistin’de çocuklar uzun yaþamaz
Tomurcukken kopar hayattan
Kör kurþun ana, babasýný götürmüþ.
Bak bu çiçeðin boynu bükülmüþ
Týpký çocuklar gibi.
Susuz çiçek açarmý,
hayat bulurmu?
Analarýn gözyaþlarý kurumaz
Nerde insan haklarý?
nerde adaletiniz?
Filistin’li çocuklar insan degilmi?
Yalandan kýnamakla yetinirler.
Suçumuz Filistin’de doðmak
Filistin’li çocuk olmak
Tüm dünyada Yalnýzýz.
Yanýbaþýmýzda patlatan bombalar oyuncaðýmýzdýr
Hayatta kalma mücadelesi veriyoruz.
Endiþem korkum artsada. Güçlü olmalýyým.
Gözyaþlarýmý kendim silerim.
Arkadaþlarýmý kanlar içerisinden kendim çýkarýrým.
Filistin’li çocuðum ben
Þerife Bozoglan Eker
08-08-2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.