Artık İnanmıyorum Aşka !
ÝNANMAM ARTIK, NE AÞKA NE SEVGÝYE !
Kapuzbaþý’nda yýkadým, ruhumu bir kaç defa.
Þelalelerden fýþkýran, cam gibi berrak suyla.
Öyle kederler aktý ki, sürmemiþ bir gün sefa.
Kendini avutup durmuþ, bir sevda öyküsüyle.
Bir yalandan ibaretmiþ, masalmýþ bütün aþklar.
Aslýnda hiç varolmamýþ, gönüllerdeki köþkler.
Reklamlarý izletmiþ hep, bize sazlar ve meþkler.
Yâr ayakta uyuturmuþ, kulu aþk örtüsüyle.
Ayný çatýnýn altýnda, beraber yiyip içmek.
Tüm korku tünellerinden, omuz omuza geçmek.
Ýhtiyacý kalmayýnca, kendi yolunu seçmek.
Aþk bir alýþ veriþ sanki, eksisi artýsýyla.
Ne boyuna ne kaþýna gözüne bakan olur.
Ne o gözlerin yaþýna, sözüne bakan olur.
Ne de seni sen yapan o özüne bakan olur.
En sonunda ölçülürsün, yalnýzlýk tartýsýyla.
Onuncuköylü-Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.