YORGUN

Gör ki ne hale geldim kavim gardaþým,,
Dalým kýrýk, gönül yaralý, ben yorgun.
Þu yalan dünyaya da ben niye geldim,
Pýnarým kuru, su kesik, ben yorgun.

Kanat vursam teleklerim dökülüyor,
Nefes alsam ciðerlerim sökülüyor,
Bey baþým kader önünde eðiliyor,
Yapraðým solgun, bað bozuk, ben yorgun.

Dört nala at seðirttiðim yollar kesik,
Avaz avaz gürleyen sesim de kýsýk,
Sandýkta bohçam, ecer libasým basýk,
Kýratým aksak, nal kýrýk, ben yorgun.

Emek çekip yaptýrdýðým odalar boþ,
Ýlkbaharda çiçeklenen ovalar boþ,
Vardý  o beyler uçmaða yuvalar boþ,
Hanem viran, duvar yýkýk, ben yorgun.

Bahtiyar AKDOÐAN

Sosyal Medyada Paylaşın: