Oysa Sen Hep Vardın Şehirde
Oysa sen hep vardýn bu þehirde.
Yokluðunu haber verse de yaðmurlar
Saðanak, saðanak yaðan sendin bu þehre.
Sen olmasan dönmezdi çiçekler yüzünü güneþe
Cemre düþmezdi topraðýn rahmine.
Dünyanýn çekirdeðine kadar inen
Kökleri olmazdý kavaklarýn.
-sen hep vardýn bu þehirde-
olmayan sadece gözlerindi üzerimde.
Bak görüyor musun
Güneþ nasýlda yýkýyor þehri
Kundak bebeðin nazikliði ile
Çok deðil az bir zaman sonra
Açar çilek aðaçlarý
Yayýlýr odana, þekerin yakýcý kokusu
Ve anlarsýn her aynaya baktýðýnda
Sen hep vardýn bu þehirde
-olmayan yüzümü okþayan ellerindi sadece-
Zaman yerde dönen topaç gibi
Olduðu yerde sabitlenmeden dönüyor
Yer, yer yüzünü bana döndürerek.
Hýzla geçiyor yýllar, ve teslim ediyor kendini
Þubat’ýn karamsar kollarýna
Perdeler açýldý, oyuncular sahnede
Ýþte geldi 14 þubat
Görüyorsun deðil mi sana yazýlan oyunlarý
Ve seni benimsemeye çalýþan figüranlarý
-sen hep vardýn bu þehirde-
olmayan seni oynayacak bir aktristi sahnede
Kulaklarýmda çýnlýyor halâ çýðlýklarýn
Bana ait olmayan tohumu salarken dýþarý.
Ve halâ içimde sýzlýyor,
Son telefonunda aðzýndan çýkan kelimelerin.
- yardým et gideceðim bu þehirden yoksa-
Oysa sen hep vardýn bu þehirde
Olmayan benim þehirlerinde...
Leyl u Nehar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.