Zaman bitiyor, mevsimler bir bir ardýna geçiyor Lahey sahilini adýmlarken ömür tükeniyor Okyanus’a yazýlan anýlar silinip gidiyor Gök kubbenin altýnda bir sen, birde vatan Sayýklanýyor adýnmlarken sahili boydan boya...
Ýki bayrak dalgalanýr gözlerimin önünde Biri mavi, biri al renge bürünmüþ hilal ve yýldýz Her ikisinin ortasýnda senin mavi þalýn Nazlý nazlý salýnýr ’’gel beni öp’’ dercesine Özlem kokar gurbette açan her çiçek sen diye!..
Hangi rüzgar attý beni buralalara ey Gök Tengri’m Dayanacak hâl kalmadý, gurbet yangýnýyým Ýçin için harlanýr, bir gün volkan olup patlarým Nevruz çiçekleri açsýn, bahar doðsun bahtýma Vuslat olsun, ben de kavuþayým uzaktaki yârime!..
Zafer Direniþ ...
Lahey sahilinde esen rüzgar seni çaðrýþtýrýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.