BEN HER ÞAFAKTA ÖLÜRÜM... HER AKÞAM KARANLIGI, YENÝ BÝR ÖLÜMÜN HABERCÝSÝDÝR.. AMA O GÖKYÜZÜNDEKÝ GÖZLERÝN YOK MU BÝNLERCE; AYRI BÝR HANÇER DARBESÝDÝR..
BEN HER ÞAFAKTA ÖLÜRÜM... HER GÜN DOGUMU YENÝ BÝR SENSÝZLÝK BAÞLATIR.. YENÝ BÝR ÝSYAN.. YENÝ BÝR HASRET.. AMA BENDEKÝ HEP AYNI SEN, BURDAKÝ AYNI CESET..
BEN HER ÞAFAKTA ÖLÜRÜM.. HER GÜN DOGUMU KURSUN YERÝM YOKLUGUNDAN... MEZARIM YENÝDEN KAZILIR.. SENSÝZ BÝR SABAHIN ARDINDAN; GERÝYE YANLIZ KARA TOPRAK KALIR..
BEN HER ÞAFAKTA ÖLÜRÜM.. HER GÜN DOGUMU YENÝ BÝR SENSÝZLÝK BAÞLATIR.. HEP AYNIDIR MEZAR TAÞIMDAKÝ; HEP AYNI O SON ÝKÝ SATIR.. "ÖYLE ÖLÜMSÜZ KÝ BENDEKÝ SEVDAN; AZRAÝL’Ý BÝLE AÐLATIR..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
semihce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.