Ey papatya yürekli kadýn ey Tüm hikâyelerimin içinden akarak En güzel zamanlarýmýn sahibi oldun. Sahraya yakýn kentlerden çok uzaklarda Tenimizde uyumu saðlamak için Pembe gecelerimin ortasýnda doðarak Kýrýk kalbimin hücrelerine konarak Delirmiþ halimle solgun yüzümü güldürdün...
Ey papatya yürekli kadýn ey Hikayemin içindeki büyüleyici endamýnla Erkeðin olduðumu hissettiren diþiliðinle Etrafýma býraktýðýn o büyülü kokunla Beni benden aldýn...
Ey papatya yürekli kadýn ey Seninle geçen her gün daha da gençleþtim. Anýn egemenliðinde kalan seviþmelerimizle Durup, durup seni düþledim. Kara geçmiþime uzun uzun perdeler çekerek Sana ebedi geldim...
Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.