GÜLDÜĞÜME İNANMA
Güldüðüme inanma ,hak etmediðim cennet için Gülmüyorsam eðer...
Her günüm bir basamak,
Her aným bir tuðla,
Zaman ki çok sabýrsýz,
Gücünü benden alan bir hýrsýz
Ben aðlýyorsam birden bir kah Kaha kopar içimden..
Deli diye arkamdan konuþursun!
Ölüme artýk üzülmüyorum bile,
En sevdiðimi koymuþum ben mezara
Ne diye aksýn arkandan gözyaþlarým
Ayrýlýðýn matemi ni yolun yarýsýndan dönerken tuttum
Ýçime çektim acýlarýn kokusunu,
Aþka buðulu camlarýn arkasýndan veda ettim ..
Ben acýlarý filmlerden izledim
Aðlamayý da onlardan öðrendim
Gülmeyi gülünce samimi olmayý öðrettiler...
Fotoðraf çekilince, utanan resimlerden öðrendim baþýmý öne Eðmeyi
Kaldýramadým baþýmý daha sonra
...
Amcam çarpým tablosunu her sorduðunda
Neden yanaklarým hep kýzarýr dý
Rakamlarý birbirine çarpmayý
Çocukluðumu çarpanlarýna ayýrmayý
Hayatýmý ikiye bölmeyi
Yaþamýn kökünü öðrendiðimde
Zaman Tüneli karanlýðýnda
Kendi düþlerimin esiri olmuþ
Yüreðimin içindeki gam yüklerini
Toplayýp çýkarýnca
Yine ben ve acýlarým kalmýþtýk
Baþ baþa....
Benden bir Ruh çýkar
Birde zalime öfke
Gülümse hayat savaþlarýn ortasýnda mazlumlara gülümse...!
Gülmek mazlumlara,
Aðlamak merhametli olanlara yakýþýr
Vesselam..
Ayþe caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.