Suskun gemi gibiyim limanda Sadece dalgalarýn sesini dinliyorum Diyecekler belki delisin Ömürlük acýlarýmla içten içe inliyorum… Sanki Beþiktaþ’ta geziyor gibiyim Dar sokaklardan çýkamýyorum Saða sola atýlmýþ izmaritleri eziyorum Akþamdan kalma atýlmýþ bira þiþeleri Toplasam iþin içinden çýkamýyorum! Ýnsan bu kadar mý duyarsýz Feleðini þaþýrmýþ bir gece yaþýyor Hem de ne ayarsýz…
O sabahlara þahit çöpçülere Anne dudaðýndan çýkmýþ masaldaki öcülere Aldýrýþ etmeyen… Dalgalarýn sesine tutkun sahilde oturan Martýlarla simit yiyen Üç beþ kiþiye acýyarak bakýyorum!
Þehrin kokuþmuþluðuna inat Mutluluk için adeta açmýþlar kanat Hala canlý bir ilham ile ortaya koyuyorlar ya, ne zengin sanat! Onlarýn kalbine kan olup bende akýyorum…
Birileri yýkmýþ þehri Akmýþ þerleri ile denize nehri Hani Fatih dirilse Neden yaptým Ýstanbul’un fethini Dinleyecek üç beþ kiþi iþte Oturanlar bu enkazýn içinde…
Limanda gemi yorulmuþ taþýdýðýndan deðil ama Gecenin azgýnlýðýna þahit olmaktan Her gece sökülüyor yama Ýçindeki insan gibi çürüyüp solmaktan Burasý farz edelim Beþiktaþ Yahut depremle yerinden oynayan taþ Ne fark eder ki…
Yine yaðmur yaðýyor ya Bunca rezilliðe raðmen asuman rahmet saðýyor ya Bugünde kurtuldu! Mevsimler deðiþiyor Virüsler kaynaþýyor Kaplumbaðalar aðlaþýyor Bu devam ederse nereye kadar?..
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.