Sen...! Gündüzden kalma yorgunluðunu, Üstünden atmak için Haram bir sesi dinlerken, Tan vaktine az kala. Ben seni yýldýzlara anlatýyordum, Ballandýra, ballandýra Seni senden büyük yaparcasýna; Sana inanmýþtýmya, Hani seviyordukya, Oysa sen...! O saatlerde küçülüyordun, Buhulu sesin sevdasýna. Deðerimdin... Kýymetimdin...ama. Kahýrým oldun...ya.
Lazuþaðý 30.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
lazuşağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.