Sevgiye, mutluluða susamýþ, Kendine sýðýnacak bir sevgi limaný, Bir gönül kapýsý arayan Sen yaralý ceylan, Açtým sana sonuna kadar Gönül bahçemi. Sen o gönül bahçesinde Mutlu olup dolaþtýkça, Ýnan ki senden daha çok Ben mutlu oluyorum. Yarana merhem oluyor Seni mutlu edebiliyorsam, Ne mutlu bana. Dolaþtýðýn bu gönül bahçesinde, Öyle dikkatli dolaþ ki, Ne biz,ne de baþkasý üzülsün. Bu dünyada sevinç kadar, Hüzünde var,acý da.. Bunlar olmazsa, Gerçek sevginin deðeri Nasýl bilinir,nasýl yaþanýr. Önemli olan geçmiþi deðil, Bu günü ve geleceði Yaþamak ve yaþatmaktýr.
Emekli 29,03,2005/01,10 Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
emekli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.