BİR UĞULTUDUR KULAĞINI TÖRPÜLEYEN

hep birilerini suçladýk
hiç dönüp kendimize bakmadýk
belki de günahý biz iþlemiþtik
azabýný baþkalarýna çektirdik
þiir yazýyorum sadece
þair addedilmesem de olur



olmadý mý ?
iki elinizi þakaðýnýza dayayýp
uzun uzun ahu zar ettiðiniz
biletini kestiðiniz halde
yolcu edemediðiniz olmadý mý ?
hayal etmedik mi geleceði ?
düþ kurmadýk mý anýlara ?
ve hiç kopmadý mý ?
bizi yaþama baðlayan urgan
üryan ayak hiç yürümedik mi ?
bel baðladýðýmýz yollarda


bir gün anlarsýn
intizarýn ne demek olduðunu
gül benzinin
nasýl da solduðunu anlarsýn
uzanýr bir çýkmaza ellerin
ama amansýz
ama bitap
ama nüksetmeyen Afitap
bir uðultudur kulaðýný törpüleyen
kafaný ütüleyen absürt görüntüdür
ne kadar uðraþsan da içinden çýkamazsýn
yoksa muhteþem gülen insanlarýn
þaheser bir sýzýsý mý vardýr ?

Sosyal Medyada Paylaşın: