reng-i aksaný sus olan bir çýðlýðýn boþluðu gibi yankýlanýyorsun sayýklamalarýmda. kanýyorken yaþamak ezberimden avuçlarýma dünü, güne kundaklayarak özlemek olur adýn yarýnlarýma. üþür deniz, üþür sus’una martýlar taranmaz olur ýþýðýna ay saçlarýmda yokluðunu anlatamadýðým her sabaha. üþür telaþýnda, üþür gözündeki tuza, yaþa vurmadan karaya akýntýsýnda bir ayrýlýk daha..
ver þimdi düþlerini, düþüþlerini tut ellerinden, tut hevesinden sana yudumsanan uslanmaz yüreðimin. topla yarýnýný, yarýnlarýný yoldu, yolcuydu bilmem ben ey bütün köprüleri sen bildiðim düþ dudaðýmýn sinesine, nefesine ey omurgasý özgürük kadar sevdiðim. bütün türküleri kardeþ bildim, aþký sen düþ duvarlarýmýn dilsizliðinden kerpicine vurmadan þakaðýma tetiðinde bir ayrýlýk daha..
. . . //
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.