MAVÝLÝÐÝNE DOYAMADIÐIM..! Gördüðüm bir görselin, beni çaðýrdýðý zaman diliminde, Adýna ulaþmanýn hazzýydý ilk baþlangýç. Unutulmaya yüz tutmuþ bir metnin, tozlu raflarda, yer almasýný beklediðim o an. Üflediðin o toz bulutunun raflardan uçmasýyla, baþlayan bir zamana uzanacak yolculuða Merhaba. Merhaba dediðinde bölüneceðini beklediðim ama tamamlanmaya yüz tutan bir selamlamaya döndü. Adým adým varlýðýna bürünen harflerin kelimeyle, kümelenmesine kadar uzanan bir yol göründü. Ve çýplak ayaklarýmla güneþin yakýcýlýðýnýn, ziftti erittiði yollarýn, yürüyüþünde buldum kendimi. Verdiðin huzurun, mutlulukla taçlandýrdýðý o söyleyiþler içimdeki sevinci çoðalttý. Ahh be ADAM..! kimdik ne olduk anlamadýðým yolculukta tutunduðum sen. Ýþittiðim o sesinin ritmi, afallattý beni. Çýkmaz sandýðým sokaklarým, huzura týrmandý. Patikalarým düzlüðüne vardý. Ünsüz harflerin, cümleler kurdu varlýðýnla, Lütfen Sorma artýk bana içimdeki düðümleri, Hüzün olsun istemiyorum gönlümde hiçbir kývýlcým. Veda cümlesi lügatýndan uzak dursun. Ben de yarým kalan hissi, seninle çoðalttým. Ben de eksik olan her neyse, sen de buldum. Ah be ADAM..! Öyle bakma bana, gülüþünde asýlý kaldým. Maviliðinde kendimi buldum. Öyle susma bana, sesinde titredim ben. Öyle uzak durma bana, nefesim kokunla dolsun. Bak dinle beni, Be ADAM..! Yaban yerlerde, yabancýlaþtýðým duraklarda seni görme hazzý, aklýma sevgi konduruyor. Gönlüme huzur. Bilesin ki Ýlmik ilmik sendeyim ben artýk ADAM..! Benim olan tekliðim deðil, sen de bulduðum çoklardýr. Evet, Sen var ya ADAM..! Ýçimde atan ruhun biricik adýsýn. EVET, EVET ADAM..! Sen, benim en güzel PUSULAMSIN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
RenEym Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.