Oturmuþum bir köþede
Düþünürüm dünümü
Göz yaþlarým perde olmuþ
Görmüyorum önümü
Sanki hala yaþýyorum
Geçmiþte sürgünümü
Bu dünyanýn tekerine
Sokmadým çomaðýmý
Böyle geldi böyle geçti
Yaþadýðým günlerim
Zaman zaman otururum
Ýnim inim inlerim
Çekirdeði doldurmazdý
Ýþlenen günahlarým
Biliyorum artýk boþa
Çektiðim þu ahlarým
Ah ettikçe içerimden
Yüreðimi daðlarým
Yazarlar mezar taþýma
Yaþayan bir ölüydü
Nazar eden mezarýma
Diyemez bir gün güldü
Gidiyorum ben sýlama
Bu dünya sürgünümdü
Kýyamet de bir tek mana
O kendi ölümümdü
Rahmet okursanýz bana
Bilin ki ödülümdü
Sinan Karakaþ