içine dert olmuþ yalan dünyanýn malý rüyalarýnda geziyor meyve yapraðý dalý kafa tuttuklarýn hep þeytanýn çýrayý ne dedimse tutmadýn sena öyretemedim
bilki toprakda suda býkar görmemiþin elinden haklý bile olsan vazgeç gururundan nefsinden mezar bile kokar pis insanýn ölüsünden etinden ben sana kibar olmayý niye öyrtemedim
laklaka esir aldý seni koca günün akþamý býrak intikamý senin kýblen tersinemi baþkamý huzura abone et hevesini düþünceni aklýný ben seni niye ters yoldan döndüremedim
üzülüyom anlattýkça yaþ düþüyor gözünden kovala hevesini gitsin çýkma benim sözümden bela seni bulmadan sat sakýn gitme peþinden ben senin yüzünü niye güldüremedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yücel Demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.