ŞÜKÜR.
Ýnsan bedeni bir araç
Yaþam bazýmýz için
Bir gaye bir amaç
Bazýmýz için
Sadece! anlamsýz bir süreç.
Ýki lokma ile doyar da insan
Hayatýn þatafatýna aldanýr
Þükürsüzlük girdabýna kapýlýr
Manasýzca bir hayat yaþar
Sonunda! ona her þey hatýrlatýlýr.
Þükredebilmek için
Önce farkýnda olmak gerek
Alemi ve kendini seyretmek
Akýlla süzgeçten getirmek
Yaratanýný hissetmek gerek.
Delil, mucize arayan ahmaklar
Aynaya bakmazlar
Gölgelerini görmezler
Ýradelerini þeytan ve yoldaþlarýna
Teslim ederler, nefislerini ilah edinirler.
Ýnsana bahþedilen bu hayata
Kayýtsýz kalan insan
Onun yasalarýna boyun eðmez
Sahte tanrýlar veya evliyalar edinir
Onlarýn peþinden giderler.
Ýnsan sürekli yorum yapar
Yaþamýna kötülük ve þirk katar
Ýþte! bunca putlar heykeller
Ýnançsýzlýk akýmlarý beyinsizler
Ýnsan bedenini sonunda toprak yer.
Þükür! onun verdiði hayata
Yaþama ve nimetlerine
Hamd etmek
Onun rýzasýný gözeterek
Elinde ne varsa onun için vermek demek.
Zalimlere karþý mazlumun yanýnda
Yolda kalmýþa, yetime garibana
El uzatmak,yardýmlaþmak
Bazen ise bir gülümseme ile
Ýnsanca bir hayat yaþamak.
Ve sonunda hesap gününün
Geleceðini bilmek
Þükür ki Rabbimiz bizleri
Yoktan !kendine kulluk için yarattý
Öyleyse tüm övgüler ve kainat onundur....
Þükredeyim Rabbimi ki o El Halimdir
Yerde gökte ne varsa hepsine Hakimdir
Bir caným var, o da onun sahibidir
Bugün hayattayým nefes almaktayým
Onun izni ile yaþamaktayým.
Melekül meleðime Selam yollamaktayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.