Gittiğin âna dair...

Sürünen varlýðýma þifa vesilesiydin
Boðulmuþ nefesimin yanký bulan sesiydin

Karanlýk gök yüzümü aydýnlatan yýldýzdýn
Renksiz duvarlarýmda parýldayan yaldýzdýn

Her harfine binlerce þiir yaðardý gökten
Her kelimen derdimi söküp atardý kökten

Uzaklar yakýn olur hýzla akardý zaman
Yürekler dile gelir nasýl yakardý zaman

Mahirdin cümlelerin ciðerini sökmekte
Satýr yangýnlarýna her an benzin dökmekte

Kem gözlere mi geldin çekip gittin dünyadan
Sükut ettin bir anda ben harfsiz kaldým o an...








Sosyal Medyada Paylaşın: