Sonunu düþünen insan Olamazmýþ kahraman Var mýdýr acaba Þu koca dünyada Bu yalana aldanmayan Bir akýllý insan…
Öteyi düþünmeye ne hacet Gün gelip Dönünce devran Bulmayacak mý ki bizi Alnýmýzda yazan…
Kim bu ateþi yakan Hangi aklýn hizmetçisi Kardeþ kýlýðýnda Kardeþi kardeþe vurduran…
Bu yara hepimizin Az ötemizde alkýþlanan… Durma bir kaynýyor Sanki nimet deðil de dünya, Kan kaynatan Kap kara bir kazan…
Baðdatlar var Ýçimde kanayan Analar Ve çocuklar Kucaklarýnda Oyuncaktan Bombalar taþýyan… Ýnsanlar var Huzuru arayan… Ýnsanlar Ýnsaný Ýnsan olmaktan Utandýran…
Ýnsancýklar sonra Mutluluðu Baþkalarýnýn Mutsuzluðunda arayan…
Varsýn Sonunu düþünmeyen Olmasýn Kahraman Bir zamanlar Kahramandý Bak þu beyaz taþýn Þu mübarek topraðýn Þu ötedeki Uçsuz semanýn Altýnda Sessizce uzanan….
Selim SEVEN
Kelkit - 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
SeloCani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.