Vasiyet II

Dün birdi, bugün iki gel sen belle sözümü,
Elalem namusuna sakýn yan bakma oðul!
Müstakim ol arkada koyma n’olur gözümü!
Zalimin zilletine kulp bulup takma oðul!

Düþün bir kez geçmiþi nasýl geldik bu hale?
Kahramanca nice yýl iþte koltukta kelle,
Þanlý ceddin mazide ilim ve irfan ile,
Býraktýðý mirasý sen sen ol yakma oðul!

Türkoðlu! ’Çalýþ, güven’ olma sakýn serseri
Hizmet bekler milletin bu yolda biraz seri,
Yürü bakma ardýna ileri, hep ileri,
Vataný üç kuruþa satanla akma oðul!

Kimsin, nesin, necisin? Bir gün kafa yordun mu?
’Anlat sevgili hocam! ’ diye gelip sordun mu?
Süleymanlar neslisin benzerini gördün mü?
Emeðin zayi olmaz, çalýþ, gam çekme oðlu!

Böyle bir cesareti görmedi Rüstem bile*
Gaza sancaklarýný dikmiþti Ýstanbul’a**
Yavuz Sultan Selim Han düþmez yaðma, çapula***
Layýk ol sen onlara haine çekme oðul!

Dedem Korkut gelip de ad versin kahramana,
Deli Dumrul misali köprü köprü kursana,
Gülfemi binlerce kez yeminler olsun sana,
Yalan, yanlýþ davayla yollara çýkma oðul!

10.01.2008
Ovacýk

* IV. Murad Han’ýn cesareti
** Fatih Sultan Mehmet Han
*** Bir gün Yavuz Sultan Selim Han’a bir Yahudi tüccarýn arkasýnda iki küçük çocuk ve yüklü miktarda servet býrakarak öldüðü ve çocuklarýn küçük olmasý fýrsat bilinerek mallarýnýn müsadere edilmesi teklifini içeren bir tezkire sunulur. Koca Padiþah tezkerenin altýna þu cümleyi yazar:
- Merhuma rahmet, evladýna afiyet, maline bereket, gammaza lanet.
Sosyal Medyada Paylaşın: