Hayat bahçedir, bu bahçe yüreðinin derinlerindedir. Kadýn bu bahçenin içindedir, bahçe aydýnlýk ve sýcak. Bahçe hayal ve gerçektir, aþk bu bahçede güneþtir. Her fýrtýnadan sonra yine güller ekersin.
Beklemenin öðrenilecek bir yaný yok ama yine de beklersin. Gökyüzünü okur gibi yapýp, denizin dilinden anlar gibi. Dolaþýrsýn kýyýlarda suya doðru yürür gibi. Öpüþerek boðulmak için acelen var sanki.
Kýrýlmak için yeþerdiðini unutma dalým. Sana ben çiçekler borçlu kaldým. Hangi zamanýn hesabýný soracaksýn? Hangi tenin kokusuna sarýlacaksýn? Ýstersen içinde öldür, istersen içimde öl.
Kurumuþ otlar gibi bütün mutsuz zamanlar. Kuru gül yapraklarý gibi kýrýlmýþ umutlar. Neyi neyden ayrýþtýrýp, kime geri verebilirsin kalbini? Bahçede yaðmurlar. Öpüþerek boðulup gidelim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.