" ö.ç.m “ den Overlokçu Kız

ö.ç.m “ den Overlokçu Kýz

Bir kýz geçerdi her sabah
Aksaray’dan, köprünün yanýndan
Elbiseleri ütüsüz,
Ayaðýnda eski bir ayakkabý
Ne dudaklarýnda ruj,
Ne yanaklarýnda allýk,
Ne kirpiklerinde rimel,
Ne de gözlerinde sürme vardý.
Ama bir þey vardý,
Taa uzaklardan seçilen
Nur gibi, ay parçasý bir yüz,
Öyle masum, öyle sevecen
Dualarým kabul oldu bir gün
Yanýma yaklaþtý ve:
_Amca, dedi, Bayrampaþa otobüsü geçti mi?
Geçmiþti otobüs aslýnda;
Ama ben, geçmedi, dedim.
Onu biraz tanýmak istedim.
Türban yüzünden okuyamamýþ.
Evde felçli bir babasý,
Âmâ bir annesi, dört de kardeþi varmýþ.
Overlokçuymuþ bir atölyede…
Evin geçim yükü omuzlarýndaymýþ garibin
Bin bir zorlukla biraz para verdim.
Kirayý versin diye
Bindi, gitti otobüse, eyvallah diye diye.
Ben ise bindim bir taksiye
Buldum çalýþtýðý yeri
Overlok çekiyordu penyelere
Gelinliðini diker gibi
Dedim, patronuna bu kýzýn
Diktiklerinden bana on adet satýn.
Aldým onlardan çeþit çeþit, getirdim eve
Haným dedi, bey bunlar da ne?
Boðazýma düðümlendi bir þeyler
Dedim, haným, o kýz var ya o kýz…
Hiçbir þey anlamadý, dedi, hangi kýz?
Oysa ben o kadar açýk anlatmýþtým ki…
Dilim lal oldu sanki
Diyemedim, kimdi O Overlokçu Kýz

Adnan Ünal “ ö.ç.m “
Sosyal Medyada Paylaşın: