Asla yılmamalısın
Ey can!
Þu dünyada asla yýlmamalýsýn
Yorulsan da, tükensen de
Bir küheylan gibi koþturup Çatlamaya ramak kalsa da
Tükendiðini hissedip yere yýðýlsan da
Topraðý avuçlayýp hayâlen toprakla birleþsen de
O topraðýn avuçlarýnda deðil de Senin onun avuçlarýnda olduðunu hissetsen de
Asla pes etmemelisin
Yorulsan da tükensen de çatlasan da toprakla bütünleþsen de
Sadece ve sadece Kün emrinin içine sýðan
Olmazlarý olduran herþeye gücü yeten
Bir’e sýðýnmalýsýn
Gücünü O ndan almalýsýn
Hayat ýþýðýný O’nun nurunda bulmalýsýn
Dayanmalýsýn O yegâne güce
Býrakmamalýsýn O’nu
El aman demeli
Gazabýndan sonsuz rahmetine kaçmalýsýn
Kahrý olana
Ama lütfu kahrýndan çok daha fazla olana
Rahmeti gazabýný geçene
Çok esirgeyen ve çok baðýþlayana
Eðer Mevla’dan yardým istersen
Ve eðer kudretine nihâyet olmayan Kadir i Zülcelal dilerse
Ýþte o zaman
Yönünü Mevla’ya dönüp acziyetini hissettiðin iþte o an
Rahmet saðnak saðnak yaðar baþýndan
Döktüðün gözyaþý nur olur Söndürür cehennem nârýný
Ilgýt ýlgýt esen bir rüzgâr gibi sarar sîneni cennetin esintileri
Dert keder gam tasa gider
Ruhun huzur daðýna týrmanýr
Gönlün selamet vadisinde dolaþýr
Yüreðin cennetâsa duygulara garkolur
Ve bir perde açýlýr
Bir perde daha ve bir perde daha..
Ýmtihanýn boynunu büktüðü andan Perdenin aralandýðý âna kadar geçen sürenin
Her bir sâlisesi altýn pýrlanta elmas olur
Cennete uzanan bir kaldýrým taþý olur
Zahmet rahmete kalbolur
Zulmet ziyaya teslim olur
Sýrlar hazinesi açýlýr
Ýnci, mercan, yakut herbir yere saçýlýr
Sabrýnýn teslimiyetinin
Ýmânýnýn gücü
Rabbe ilticanýn mükafâtý
Bu dünyada esenlik
Ötelerde kurtuluþ olur
Yeter ki ey can
Yeter ki sen Rabbim de
Yeter ki aman Yarabbi de
O zaman merhameti sonsuz olan Yüce Mevla
Sana selâmeti buldurur
Ve iþte o zaman
Mevla gönlünü türlü türlü ihsanlarla lutuflarla nimetlerle doldurur..
Yeter ki ey can yeter ki sen sadece O’na sýðýn ve sadece O ndan iste..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.