Nar çiçeðim, Sevdiceðim, Hani seninle geçen yýlýn yazýnda; Ýki dað arasýnda Bir dere aðzýnda Göz göze gelmiþtik Nar yemiþtik... Bilinmedik söz gibi Yürek yakan köz gibi Narýn narýnda üþümüþtük Suyun üstünde yürümüþtük...
Nasýl oldu bu böyle? Ne olur bana da söyle!.. Ey benim bahtý karam Onulmaz yaram Menekþe kokuþlum Ýstanbullum! Kar çiçeðim,
Sevdiceðim, Hani seninle geçen yýlýn kýþýnda Bembeyaz bir dünyada Bir çeþme baþýnda Göz göze gelmiþtik Kar yemiþtik. Buzdan damla gibi Yazdan kalma gibi Erimiþti dudaklarda. Kurumuþtu damaklarda. Neydi o heyecan Buzu kurutan!..
Ey benim bahtý karam Onulmaz yaram Menekþe kokuþlum Ýstanbullum! Bahar çiçeðim,
Sevdiceðim, Hani seninle geçen yýlýn baharýnda; Bir göl kenarýnda Göz göze gelmiþtik. En güzel mevsim, Bahar demiþtik. Çiçek toplamýþ, Gül dermiþtik. Birbirimize Gönül vermiþtik. Þimdi uzaklardan bak bana, el salla; Gelip geçenlerle selâm yolla. Ey benim bahtý karam,
Onulmaz yaram Menekþe kokuþlum. Ýstanbullum!
Kemal Karapýçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Karapıçak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.