yoldasýn
yola çýkmýþ
yürüyorsun
gölgen düþüyor önüne
terin dökülüyor yorgun ayakuçlarýna
yeniden baþlýyorsun
yeniden düþüyorsun yola
baþ koyduðun her baþlangýç
yeni rotalarýn sýrrýný borç istiyor senden
sorumluluðun artýyor
vardýðýn yeri memleket kýlma sorumluluðun
vardýðýn her yere inancýný taþýma sorumluluðun
zamaný Rabbin muradýnca akýtma sorumluðun
iþte böyle
baþ koyduðun her baþlangýç bir yola çaðýrýyor seni
yürümeye çaðýrýyor seni
kýþýn koroplarýnda barýndýðýn daðlara
güneþin sessiz vadilerde kavurduðu çaðlara
topraðýn yarýldýðý kuraklýklara
yollarý yollara baðlayanlara
gitmeye çaðýrýyor seni
*
ozanlarýn sözcüklerinden içli manalar yüklenip
kanadý kýrýk kuþun yarasýna yürü
dudaklarý açlýkla kýzarmýþ bebelere
ölümleri resmeden perdelere
topraða deþen sabana yürü
yuvadan uçur göç etmeye korkan göçebeleri
umutlarýna yaslanan mahkumlarýn yüreklerine yürü
gölgeni düþür yere
sadece gölgeni
aþaðýdakiler için lütuftur gölgen
ayný gök kubbe altýnda olduðunu hissetsinler böylece
sürünenlerin ümidi ol
yürüyenlere rüyalar sun
yokuþ çýkanlara zirveyi göster
düþmüþlerin yüreðinden
tutan el ol
*
yürümek
yol almaktýr zeminde
ýþýðýn haberidir karanlýkla perdelenmiþlere
yürümek yeryüzüne iz býraktýðýn demdir
yürümek nazlý bir göçün içinde terleyiþtir
yenilerin doðumudur
yürüyüþle baþlar her diriliþ
her yol
taptaze bir yöneliþtir
mefuldür… fail deðil
doðumlara eþlik
yürüyenlere yoldaþlýk etmek
terklerin hepsine deðen
deðerli bir tercihtir
yürümek…
ýþýktan ve þaþaadan yüz çevirmek ama
ýþýðý bir gelin gibi gönülleyecek yüzü kuþanmaktýr
sýðlýklardan ve kýyýlardan kaybolmak ama
sonunda yüzlere ve tenlere pýrýltý bahþedecek kararlýlýða ulaþmaktýr
az olmaktan korkmamaktýr
dökülmüþ bir damlacýk terle bile
topraðýn sonsuz hasatlar çýkaracaðýna
adý gibi iman etmektir
azalmaktan yüksünmemektir
arzýn ayinesine sonsuzluðun lezzetini
ebediyet sevincini düþüren tebessümü giyinmektir
dost ehli olmaya doðru yönelmektir
dünyaya uzatýlmýþ cennet dalýna tutunmaktýr
yürümek…
*
incelikler serpiþtir güzergahýna
inceliklerin çizgisine yakýþtýr adýmlarýný
önünü dikenlerden temizleyecek
alnýný ak edecek yöneliþlere doðru yürü
en çok sevildiðin beldelere
nazarýnla teselli bulabilecek yörelere yürü
üzerine titredikçe,
kýlýna zarar gelmesin diye kendini paraladýkça
nazlý bir misafir diye aðýrlandýðýn yeryüzünde
ana yüreði gibi üzerine kanatlar indirildikçe
kapýsýna var Rahman’ýn
arza düþen gölgesi diye bildikçe seni
serinlemek için ebediyen
çilekeþ tebessümlere yürü
öylece emin ol
öylece yüzünü kaldýr yerden
onca kirlenmiþken
onca isyanýna raðmen
umut gördüðün diyara yürü
sýcacýk gözyaþlarýnla
*
hayallerinden çare umuyorsun
yaðmurlar düþüyor aklýna
sen yürüyorsun
bir yaðmur damlasý gibi
onun gibi sihirli
onun gibi hem bol hem taneli
onun gibi serinletici
dokunduðun yüzleri aklayan
su gibi iniyorsun arzýn çoraðýna
hoyrat uðultularýn ortasýna
bir ince çýnlamayla
gürültülü konuþmalarý býçak gibi kesip
bir hecelik sessizliðe
yürüyorsun
telaþla koþturan kalabalýða
þaþýrtan küçük adýmlarla
umutlu sabahlarýn fecrine þebnem diye dokunuyorsun
evet
evet
yaðmursun sen
topraðý çiçeðe doyduruyorsun
tene canlar bahþeden müjdeler indiriyorsun
diriliyor senin yürümenle
seninle anlam yürüyor kelimelerin kalbine
seni tanýyan pýnarlar
akýyor dað yamaçlarýndan
*
uyuyanlarýn rüyalarýna sen yürüyorsun
unutulmuþ þarkýlarý yeniden söyletiyorsun
küskün gönülleri sen ýsýndýrýyorsun
yenibaharlara taþýrýyorsun muþtularý
her adýmýnla
yeni baþtan var olmaya inandýrýyorsun topraðý
sonsuzluðun eþiðine taþýyorsun zamaný
öylece yürüyorsun
nehrin yataðýndan yeniden akmaya baþlýyor umutlar
bir tatlý çaðýltý düþürüyor akýllara
bir yakýn ferahlýk dokunuyor kalplere
köpükleniyor duygular
her adýmýnla
taþ gibi katýlaþmýþ kalplere heyecanýn yol oluyor
þarkýlar eþlik ediyor susayan yanýna
abu hayat denizine baðlýyor seni
dudaðýna deðen her su
o derin ayak çatlaklarýn acý taþýyor sana
böylece acýyabiliyor yaralarýn
ayný yerinden tekrar tekrar çatlýyor dudaklarýn
ayný menzile yürüyorsun
ayný çaresizliðin eþiðine
ayný yüzün kýrýþýk çizgilerine
ayný kederin kýyýsýna
*
bir kez daha göçüyorsun
bir kez daha taptaze adýmlarla
iþte bu yüzden,
tam da bu yüzden
tazeleniyor
kanýnla ödediðin o aðýr bedeller
canýna can katýyor
küskün ve dargýn düþtüðün kuytulardan kaldýrýyor seni
gömüldüðün bezginliklerden
býkkýnlardan çekip alýyor seni
kýþ uykusundan uyandýrýyor seni yürümen
taze filiz veriyor tenine deðen her acý
gönlünde taze bir baharý getiriyor her adým
yaban bildiðin ellerde
þerha þerha kapýlar açýlýyor
açýlan arklar sayesinde uzuyor , geniþliyor
bitmiyor yollarýn
redfer