NE BİLSİN
Aðlarým gözyaþým içime akar
Görmeyen sevgili onu ne bilsin
Yüzüm güler amma yüreðim yakar
Sormayan sevgili bunu ne bilsin
Dert etme diyerek yüzüme bakar
Paramparça ciðer yüreðim sýkar
Söylerim daim ya birazcýk sakar
Sarmayan sevgili sonu ne bilsin
Kendine gelseydi daðlar aþardý
Bilirim o zaman tebdil þaþardý
Görürdü o zaman boþa yaþardý
Varmayan sevgili aný ne bilsin
Sadece sevginin adýný bilir
Her daim kendine lazýmý alýr
Bazen kaçar bazen kendisi kalýr
Dermeyen sevgili þaný ne bilsin
O sevdayý gömdüm derin ummana
Derim ki kavuþmak baþka zamana
Acun aklým ermez oldu tamana
Ermeyen sevgili beni ne bilsin
Sürmeyen sevgili caný ne bilsin
Selahattin ACUN’un kaleminden✍
29 TEMMUZ ÝKÝBÝNYÝRMÝÝKÝ/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin ACUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.