Ayrılık
Gözlerini ufka dik gün batýmýný seyret
Bir anda gökyüzünü kaplar yalýn bir ateþ
Tutuþur uzaklarda bir gönül alev alev
Belki de ayrýlýðýn rengidir o kýzýllýk
Birbirine ulaþamayan dertli daðlarýn
Yalnýzlýk türküsüdür baþlarýnda dumanlar
Öyle durgun, öyle suskun, o kadar heybetli
Belki de ayrýlýðýn þeklidir sarp kayalýk
Sonsuz bir öfke gibi esen rüzgârý dinle
Hasretin aðýrlýðý yüklü sýrtýna sanki
Hýrçýn bir tokat misali çarpar yeryüzüne
Belki de ayrýlýða isyandýr o hýrçýnlýk
Sýkýntýlý simsiyah ruh karartan bulutlar
Yaðdýrýr yeryüzüne sanki gözyaþlarýný
Birdenbire bir aydýnlýk sonra da gürültü
Belki de ayrýlýðýn sesidir o tiz çýðlýk
Gönlüm günbatýmý gibi tutuþtu yanýyor
O daðlar gibi yalnýz rüzgar gibi hýrçýným
Yaðmur bulutlarý gibi gözlerim aðlýyor
Sevginin bittiði yerden baþlýyor ayrýlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.