FELEĞE İŞMAR
Ýçlendim bu hayata oysa daha çocuktum,
Minicik kollarýma koca daðlar yükledi
Büyüttü beni birden çocukluða geciktim,
O daðlarýn üstüne nicesini ekledi.
Ümmiydi benim anam okuma yazma bilmez
Darbe yemiþ hayattan bir nebze yüzü gülmez,
Güneþ her eve girer bizim eve hiç gelmez,
O sýmsýcak yüzünü daim bizden sakladý.
Dayanmazdý yüreðim anam için aðlardým,
Ufkumdaki ýþýða bakar bakar çaðlardým,
Hayallerimi tutar dilek diye baðlardým,
Nasýl olduysa felek bir gün gönlüm yokladý.
Karanlýkta göz kýrptý, oysa ben onu gördüm,
Feleðe iþmar ettim, "derdin ne" diye sordum
Dedi "éle huzur var, sana gülmek yok!" kurdum,
Ben bekledim orada o da durup bekledi.
"Benimle gülsün herkes," dedim" yükle yükümü ,
Kaygýsýz yiyem dedim n’olur bir tek sokumu ,
Ben çýrpýnýp durayým, sen sardýkça bükümü
Anlaþýp da ayrýldýk, yüreðimi pakladý.
KARDELEN(Ayrýkotu)
26.07.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.