Bunlar benim şiirlerim değil ki

Yazýyorum iþte çalakalem bir þeyler
kalbimden kalemime akan su mu ki
hecelerim mýsralarým derbeder
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Önceki yazdýklarým daha mý güzeldi
þimdikiler sanki neye benzedi
þiir yazmak artýk saçma anlamsýz geldi
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Hayal kuramýyorum eskisi gibi
þiir yazmanýn tadýný bile alamýyorum
terzi söküðünü dikmeli kendi
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Mutluluk daðýtýrdým þiirlerimle
yoksullarý doyururdum ellerimle
derdim sev kardeþim hem de gülümse
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Nedir bu seri üretim mi yapýyorum
her gün olmasa bile sýk sýk yazýyorum
kime ne hayrým var boþa uðraþýyorum
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Doðdum doðalý bir yazma aþký
ölünceye kadar yazýp dursam ne bini aþtý
hakikat þu ki yüreðim boþuna coþtu
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Konuþmak istedim hep susturdular
aðzýma gözüme biber doldurdular
sözlerimi acýmadan kurþunladýlar
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Dert dinledim dertleriyle dertlendim
faydasý yokmuþ onlara üzülmenin
tükendi dermaným eridi pilim
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Toplum için yazmak yakýþýyor sana dedi birisi
belki haklýydý evet þüphesiz doðru söyledi
bir baþka gün ise bireyselsin dedi
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Özgür býrakalým birbirimizi
isteyen ne düþünürse düþünsün ne yazarsa yazsýn
müdahale eden kendi kuyusunu kazsýn
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Saygý duyduðum bir insan bana demiþti ki
çok yazmak deðil marifet önemli olan
iyi yazmaktýr biri varmýþ dört satýr yazan
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Aliyi Veliyi taktým olmuþum deli
dönüyor o yana bu yana herkesin dili
okunmasýn akýtýrým sayfalara mýsralar seli
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Ne topluma ne kendime Allaha yazýyorum
ne acýrým ne acýlanýrým bundan sonra istemiyorum
kaybettim benliðimi insanlarda aradým bulamýyorum
bu yazdýklarým bana ait cümleler deðil ki...

Çocukluðumdan beridir yazýp durmuþum
içimden gelenleri har vurup harf savurmuþum
sanmýþým üç beþ kýrýk þiirle þair olmuþum
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Belki de sadece birkaç kavramý
anlatýr yalaný dolaný nankörü sevgisiz olaný
bazýlarýný imha ettim neye yarar kalaný
bunlar benim þiirlerim deðil ki...

Aynada baktýðým yüz benim yüzüm mü
yabancý gibi hayretle bana bakýyor
kolayca akarken gözyaþým her Allah’ýn günü
aðlanýlasý hallerde buz tutuyor...

Umut veren þiirler yazýyordu bir kýz çocuðu
merhametten þefkatten sevgiden bahsediyordu
bir gün biri sýrtýndan býçakladý birisi boðdu
dedi ki bunlar benim þiirlerim deðil ki...



Gülhan Çeliktaþ




Sosyal Medyada Paylaşın: