Güneþ iniyor denize, Tuz oluyor dudaðýna, Kan aydýnlýðý örtülüyor üzerine, Gök baþýný alýp gidiyor, Deniz durulsun diye. Kýyýsýndan su içsin, Sabahýn ýþýðýyla karýncalar, Sessizlik dirilsin diye. Hafif es rüzgar, Hafif, Es...
San ki zühre yýldýzýdýr yay misali, Güneþ’in kaþlarýnda. Silinir sürmesi gözlerinin, Bakamaz yeryüzüne giden ay misali, Iþýðý darmadaðýndýr, Kaç kez rüzgarla kardeþ oldum ben, Kaç kez çeliði kýrdým belinden, fýrtýnalarla. Bugün, Hafif es rüzgar, Hafif, Es...
Akýyor zamanýn yüreðinden, Bir ýstýrap þarkýsý. Öldürüyor kendini kendinden, Büyük ölüler, büyük ölüler, Küçülmüþlerin elinden, Büyük ölürler. Yeniden dirilir yürekleri, Güneþ’in ateþinde. Kaç kez savruldum, Kaç kez tutundum. Hafif es rüzgar, Hafif, Es...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 26.07.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.