gecenin göðsüne yaslý kalbi
serin nefeslerini þeffaf parmak uçlarý gibi
gezdiriyor boþlukta söz
ateþli suskunluðunda nazlanýyor ümitlerin en tazesi
gözlerinin pervazýndan sýzan
duru bakýþlara yaðmaya hazýrlanýyor göðün mavisi
bir siyah söz
bin siyah susku
çöküyor þimdi hareli yalnýzlýða
sessizliði de güzel görüyor olmalý
sessizliði de söz diye duyuruyor can kulaðýna çünkü
kýrýk hecelerle
eðiliþi bile bir baþka hüsün þahikasý olmak üzere
alýþkanlýðýn tenini çizmek üzere söz
pak nefeslerine eþlik ediyoruz gecenin kuyusunda
dudakta kilitli
bereketli sessizliðin açýlýþýný beklemedeyiz
sözde saklý sevinçli adreslerin hepsi
sýðýnaðýmýz kalp
hüzünlerle yoðrulan
korkularla yýpranan
sütliman tesellisine çaðrýlý
ikiz kardeþimizin yüzü gibi
hep sýcak hep aþina hep nazlý
eðilip yüzümüze
hatýrýmýzý soruyor söz
doðru ya
yoktu sözümüz
adýmýzýn anýlmadýðý uzun dönemler oldu
gereksizdik yeryüzündeki herkese
lazým deðildik kimseye
noksanlýklarda
unutulmuþluklarda bir yetimdik
ne annemiz sahip çýkabilirdi bize
ne babamýz tutardý elimizden
yoktu ki elimiz
kimseye görünmeye deðer deðildi yüzümüz
bir yüzümüz yoktu ki görünmeye deðer
sevilmeye deðer deðildik
O’ bize söz verene kadar
yokluðumuz kimsenin derdi deðildi
biz sevmesek de olurmuþ gibi
karanlýkta kaldýk onca yýl
kimseleri görmeyiþimiz kimseyi üzmedi
sessizliðimizi kimseler fark etmedi
belli ki günler geceler süren bekleyiþinde saklý bizim tesellimiz
yüreði ince ince yakan sýzýnýn nabzýna tutundukça
teselli olacak sözlerimiz
gözleri göklerde gezdire gezdire
aranan bir yýldýzýn tebessüm haresinde
susacak aðlayýþlarýmýz
biz de sýðýnýyoruz þimdi
baþka hiçbir yere gitmemecesine…
baþka hiçbir yüze dönmemecesine…
baþkaca hiçbir söze kanmamacasýna…
taþýyamýyor bir an bile kendini
taþamýyor bir andan bir sonraki ana
kalbimize yük
sözler
avuçlayamýyoruz emelleri
hayallerimiz kýrýlgan
yönünü bilmiyoruz
düþüp kalýyoruz yol üstünde
menzili bilmiyoruz
kuru dal uçlarý gibi ümitsizlikten çatýrdýyor sözler
soðuk cýlýz aðaç kökleri gibi
karanlýk vadilerde su arýyor kendine
bir yere tutunmak istiyor
dal budak olup uzanmak istiyor göðüne
çaðrý gelmiyor hiç
yönsüz
kýblesiz
istikametsiz sözler
yokluðunu bile fark etmeyecek kadar yoksulluk içinde
var olma arzusunu dillendiremeyecek kadar çaresiz
yanaðýna koyulacak bir kulak yok
kulak kesileceði tanýdýk bir ses yok
tesellisiz
isimsiz
lüzumsuz sözler
baþ koyduðumuz secdelerimiz var þimdi
alnýmýzý dayadýkça
eþsiz bir yakýnlýðýn ufkuna doðuyoruz
nefeslerimize dolandýkça sözler
sonsuz ümit güneþlerini aðýrlýyoruz dudaklarýmýzda
cennete eðilen söz aðaçlarý oluyoruz adýný söyledikçe
þaþkýnlýðýn koyu karanlýðýndan
istikametin sabahýna sýðýnýyoruz
tereddütlerin fýrtýnasýndan
Rabbimizce kabulün sakin limanýna iltica ediyoruz
iþte siyah hecesi
iþte siyah gece
iþte her an, her köþede, yolu gösterecek
o söz
sancýlý bekleyiþin dizi dibinde
susturuyor hepimizi
o soylu çýtýrtýya can kulaðý oluyor
çýt çýkmýyor aðýzdan
biliyor
sessizliðin köklerinden
dallanýp budaklanacak
kaygýlarý, korkularý, hüzünleri, kederleri
suskunluðun çeperini yýrtacak
gamlarý, hayalleri, hasretleri
bir müjdenin eþiðinde
sözler
sözün avuçlarýnda
dua dua çýrpýnýyoruz
kýrýk kanatlarýmýza gök sunuyor kelimeler
cümlelere tutuna tutuna
düþtüðümüz yerden kalkýyoruz
söz oluyor an bize
koyu gecemizin gömleði yýrtýlýyor
kalbine deðiyor dillerimiz
her dem
aðýz birliði ediyoruz
bir ara çaðýltýsý duruyor söz nehrinin
þefkatin çýðlýðý susuyor
yaðmurun nefhasý duruluyor
maviler çekiliyor kalp kýyýsýndan
ümidin tomurcuklarýna dokunmaz oluyor ezel rüzgarlarý
daldaki gül buðusu inceliyor
söz kesilince
belki sessizlik de kesilsin diye
gök yaðmuru diniyor
belli ki
çaresizlik topraðýnda tohumlar susasýn diye
sessizliðin ateþinde kala kalsýn diye
sessiz bekleyiþlerin tenhasýna çekilsin diye
söz
ümit ile korku arasýnda salýnýyor
býçak sýrtýnda yürünüyor kalbe
her an esecek bir rüzgarýn yanaðýnda savrulmaya hazýr
diken üstünde
göðse çaresizliðin ipek kuþaðý geçiriliyor
sussun diye
sustukça susasýn diye
doðum sancýsýna tutulsun diye
kalbini hasretin göðüne uçurtma gibi salsýn diye
yana yana ötelerden gelecek bir çýtýrtýya
kulak kesilsin diye söz
söz pýnarlarýný ince ince akýtanýn
duru bir serinlik gibi insanlýðýn ovasýna salanýn
elbette konuþanýn
susmasý da olacak
yýldýz yýldýz kalbe dokunanýn
dokunmamasý da
dokunaklý olacak
sükutun kalbinde tortulanan kederleri de söze katacaktý
bekleyiþin yanaðýndaki gölgelerden de
gamzeli tebessümler doðuracaktý
o suskunluk kuyusu
o sessizlik kertesi
bir sýnama olup çýkacaktý
her þeyi bir yana savurup
tereddüt yumaðý oluvermiþ gözlere ýþýðýn vurmasýný beklerken
çekemeyenlerin katran karasý sözleri meydana çýkacaktýr
çekemeyenlerin hakareti artacaktýr
aþaðýlamak için fýrsat kollayanlarýn kaba sözleri yükselecektir
sessizlik bozulacaktýr elbet
sözlerin en acýsý yürekleri kanatacaktý
beni terk mi ettin
darýldýn mý bana
bir serin gölgeye yatýrýlacak söz
can kulaðý kesilecek hücre hücre
her yaranýn bir yarýný var elbet
kýþýn göðsünde baharlar saklanacak hep
hep yarým kalacak deðildi ya
söz
bir gün sonunda patlayacak sessizliðin tohumu
mevsimi geldiði zaman müjde çiçeklerinin
güneþi doðacak billur tesellilerin
sabahý þahit gösterecek
gün ýþýmasýný tanýk gösterecek
söz
alaca aydýnlýðý serecek gözler önüne
koyu gecenin ardýndan gelen sabahý
karanlýðý delip geçecek gün ýþýmasý
soðuk kýþlarýn gömleðini yýrtan bahar
geri çaðrýlacak
ve tanýk olsun diye kopkoyu geceye
ve þahit olsun diye ümitsizlik sözlerine
hala biz o koyu gecenin mültecisiyiz
o soðuk ümitsizliðin kuytusunda üþümekteyiz
anlamsýzlýðýn ve daðýnýklýðýn çölünde savrulmaktayýz
bir geceden bir sabaha eriþme iþtiyakýndayýz
sözün aydýnlýðýndan
kýzýl ufuklardan bir gökkuþaðý örecek sözlere ilticadayýz
o sancýlý bekleyiþin dizi dibindeyiz þimdi
istenilen yerde bekliyoruz
bir þiirin son sözünü bekler gibi
elimiz göðsümüzde
baþýmýza konan kuþlar ürküp de kaçmasýn diye.
yeryüzünün parçalanmýþlýðýný onaracak sözün özlemiyle
yanýp kavruluyoruz
teselli edecek göðünde bulutlar toplansýn istiyoruz
yok baþka bir yerde serinlik
yok baþka yerde sabah
yok baþkalarýndan medet
sözlerden nasibimize düþen o teselliye sýðýndýk
o sancýlý bekleyiþin
dizi dibindeyiz
þimdi
redfer