Gözlerime yaðýyor yaðmurlar, Kirini alýyor içimin aktýkça damlalarýn Her sabah özenle suluyorum özlemlerimi, Ýçime daha çok kök salsýnlar diye Sonra sen beni býraktýkça, Ýçimde ucu bucaðý olmayan Bir gezegen yaratýlýyor.
O vakit yine düþünüyorum, Ayný anda ayný düþü görmeyi baþarýyorum Dudaðýmýn kenarýna Küçük bir tebessüm iliþtiriyorsun, Bilinçsizce Her gün daha çok çekiliyorum sana, Bu nedenle, zaten hýzla yol alan Bisikletin pedalýna daha da çok yüklenir gibi Kendimi býrakýyorum, Boþluða teslim oluyorum.
O anda metastaz yapýyorsun bedenimde, Damarlarýmda devir daim etmeye baþlýyorsun, Bir erkeðin kýrýlgan tabiatýnýn Her bir molekülünü, Seninle dolduruyorum Çekimleyemediðim zamanlarda Anarþizmle deðil, teslimiyetle karþýlýyorum Bacaklarým bükülüyor, Acýdan kalçalarým çekilirken yýðýlýp kalýyorum Acý ve zevkin ayný þey olduðu bir an bu.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.