HASTAYIM!..

Hastahane pencersinden bakýyorum
Uzaklara baktýkça aðlýyorum
Yalnýzlýðýn girdabýnda boðuluyorum
Þimdi sana muhtacým ama yoksun....

Gidiþim sessiz olacak görünüyor
Hastahane önünde incir aðacý soluyor
Pencereme konan kuþlar ötmüyor
Göyüzünde gözlerim seni arar, yoksun!,.

Candýn canýma can katan, yaþam veren
Gülistanlýklarda lavanta deren
Geçtiðim yollara mavi güller seren
Söyle; hangi diyardasýn, ihtiyacým var sana...

Zafer Direniþ
...

Solan güller bahçesindeyim! 🙁

Sosyal Medyada Paylaşın: