Sonra dedim ki, Sen, çayýmýn hem demi hem þekerisin, Þiirlerimin en anlamlý sözlerisin, Gönlüme ne de güzel yakýþtýn, Keyfimin kâhyasý, ruhumun efendisisin, Sen, içimi serinletip, yaz günü yaðan kar tanesisin.
Bende daha ne diller, ne sözler var, Lakin tüm yasak elmalar sendeyken, Söyleyene deðil söyletene bak! Hazýr bakmýþken dudaklarýn da öyle bir ateþli ki, Konuþtular benimle, dile geldi gözlerinle birlikte, ’Doðrult namluyu, derin derin nefes al, Ver ayarý, mermileri soluksuz boþalt.’ diyorlar insafsýzca.
Hazýr gözüme kestirmiþken sendeki madeni ve keþfetmiþken cevheri, Cephanem bitene kadar zengin topraklarýnda vuruþayým, Bilmiyorum seviþmeli miydim yoksa, Ah ulan ah! Bu büyük heyecan karþýsýnda, Göðsündeki düðmenden, Elindeki çantandan, Saçýndaki tokandan, Dudaðýndaki rujundan, Giydiðin ayakkabýndan, ve hatta iç çamaþýrýndan, -Lafý uzattýrýp daha fazla söyletme beni- Seni senden bile kýskanasým geldi.
Fethedilen en görkemli kale sensin, En güzel komutan da ben! Ýnanmýyorsan koy elini kalbine, Bensizliðin sesini dinle! Ne o? Niye öyle þaþýrdýn ki? Ay kýyamam, mutluluktandýr o, Halime gülmekten gözünden yaþ gelmiþ belli, Hazýr gelmiþken benden çok selam söyle, Bir daha gelsin de senden hiç gitmesin temelli.
Ben hep böyle iyiyim de, Sende nedense civatalar hiç ayar tutmuyor, Bir iyisin bir kötüsün, Bir gecesin, bir gündüzsün, Bazen en candan dostsun, Bazen gâvurdan daha yabancýsýn ve bir keçi kadar da inatçýsýn, Ýçimde kalmasýn, sormadan edemedim, Hani senin kýymetlindim, Þimdi niye yüzüme bakmýyorsun? Yalancýsýn!
Bilmiyorum ikide bir niye esiyor bu rüzgârlar, Havalar deðiþince yine deðiþirsen ve beni tanýmazdan gelirsen, Peþinen söyleyeyim, önce saçýný yolarým, Sonra seriye baðlar gibi her tarafýný bir güzel taksit taksit yutarým, Ýstersen beni bir kedi gibi týrmala, Tüm üzüntülerine deðecekse, Ýster sefaný sür, ister hýncýný çýkart, Vur, kýr, say, dök, sabaha kadar tokat at! Ama þimdi unut özgürlüðünü, Düþman hudutlarýndasýn güzelim.
Gerçi savaþta kadýnlara, çocuklara ve yaþlýlara dokunulmaz, Ama ayný saftayken benden ayrýlan sendin, Bu durumda savaþ suçu iþledin, Þu an kýmýldaman dahi yasak, Korkarým, ikinci bir emre kadar, Devam edecek bu romantik tatbikat!
Biliyorum bu da sana ceza deðil, Olsa olsa yüksek þeref niþaný gibi olur, Olsun bakalým, her zaman mý böyle sevinçlisin sanki, Bu da benim sana geçmiþ yýllarýndaki doðum günü hediyem olsun, Belki bir daha tekrarlanmaz bu heyecanlý sahne, Bilmiyorum nereden baþlasam, sana hangi þarkýyý çalsam, Belki kulaðýma sen fýsýldarsýn sürpriz babýnda, Dersin benim yerime de, Þöyle Ferdi’den esaslýca, ’Gözümde hasretin dinmez yaðmuru, Kadere el açýp seni dilendim, Bitirdin bendeki bütün gururu, Yüz kýzartýp senden, seni dilendim. Bekledim rüzgârlar esip geçtikçe, Seni bana geri getirmedikçe, Açýp ellerimi böyle her gece, Doðmayan güneþten seni dilendim.’
Dedim, o zaman sen de az deðilsin! Madem çoksun, hiç olmazsa dudaklarým ilk sözü söylesin, Kaldýr tüm sýnýrlarýný da, Coðrafyanda kendine istediði yeri beðensin, Gideceðim adres zaten belli, Senin de rýzan olsun, keyfin olsun, Tavrýn olsun istedim en güzelinden ve de en fantastik tarafýndan, Kýrmýzý çizgilerini de kaldýrdýn mý aradan, Sabah akþam seviþiriz.
Þimdi gözlerini kapa, Çekiþtirip durma öyle ikide bir aðzýný, burnunu, Haydi uzat, biraz da dudak payýný bana býrak, Kalalým öylece yapýþýk ikizler gibi sabaha kadar, Kemerlerini de sýký sýkýya baðlamayý sakýn unutma, Sonrasýnda sarsýla sarsýla iniþe geçeceðiz, Üstümüzden bir büyük yük kalkacak pek hafifleyeceðiz, Sende bir hasar oluþmamýþsa þayet, Çok temiz iþ çýkardýk, yine tekrarlarýz, Ýkimize de aferin o zaman.
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 23 Temmuz 2022, Saat: 22:37, Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.