BENİ SEN YAKTIN
Þimdi seviþmek vardý esmer teninle
Yüzün de ki simsiyah körpe beninle
Kahkahaya boðulmak vardý seninle
Sense ardýnda gözyaþlarý býraktýn
Ne hasret ne hicran beni sen yaktýn
Tutuþtu yüreðimin kederle her kenarý
Cehenneme çevirdin bana ceylanpýnarý
Devirdin hasretinle o koskoca çýnarý
Aðlayan gözlerimden hep ýraktýn
hýrçýn bir ateþ deðil beni sen yaktýn
Oysa ki mutluluða inanmýþtým adýnla
Uçmayý öðrenmiþtim sevgili kanadýnla
Hayallerimi ipe götürdün inadýnla
Göz yaþýma doymayan kuru topraktýn
Þu doðan güneþ deðil beni sen yaktýn
Su doldu yaralarým göz göz büyüdü
O küçük kývýlcýmlar köz köz büyüdü
Bilmem ki nasýl lanet nasýl büyüydü
Gönül dalýmda kalan en son yapraktýn
Temmuz deðil güz deðil beni sen yaktýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.