Yokluðunda anlamýný yitiren bu þehir Daha bir cafcaflý daha bir sakin artýk Çok geçtim oralardan/ Ayak izlerinin türabý ben Çok deðdi baþým gökyüzüne Güvercin pýrtlatmalarýnda Çok yýkadým alnýmý Ucu dantelli Mendilinle
Sevmek! Artýk hiçbir anlamýn ifadesi deðil Ölüm artýk dað gibi gelmiyor/ Ve düþmüyor acýsý yaralara Sýradan rutin bir tören oldu Helva kavrulan evlerde Biçimsiz/nihayetsiz Duygusuz Ruhsuz...
Ellerime konan kelebek telaþý Bir günlük bitiþ habercisi/ Havada onlarca takla Yar soluklarýnda Ýki dirhem çekirdektim Hani benim Anlamým...
Sen; Yaralý parmaða çöðdürmezsin bilirim Ýçten pazarlýklý adamsýn/ Halen de öylesin Soluk kesilen bu gökte Neye hükmün geçer Bu yansýma ikliminde Bir katre damlasýn Gamsýn...
Þimdi alaz yalnýzlýklarýn Akýl hocasý olmuþsun
Rastgele...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.