İKRAR ET!
Anlýk deðiþen duygular içerisinde,
Savrulup giden ses perdeleri aralýðýndan görülen sima da kimin?
Sahipsiz duygulara hapsolunan ruhlardan haberler var!
Ey okyanuslarýn içerisinde,
Sonbahara karþý çaresiz kalan yapraklarýn itilmiþliðiyle içine kapanan
Kupkuru bir yapraðýn haykýrýþlarýný duyuyor þimdi kalbim…
Ýnsan-ý kâmil olmaktýr elbet aslolan…
Aklýmý sokmuþum girdabýna,
Zamana gerilen oklar gibi ümitsizce,
O ümitsizlikteki hayallere tutunmakta þimdi yüreðim…
Sen hep kapalý kal.
Duvaðýný açmayan Güneþ misali, Ay’a devret nöbetini.
Bu bir nöbet devridir kardeþlerim…
Þanlý ölümlerim duyulmakta sessiz haykýrýþlarda
Dirimden arta kalan ceset yýðýný.
Sen hep hicab giy.
Kuþan edep örtüleriyle, edepsizliðimize inat edep ol baþtan ayaðý…
Kalbim yar ile buluþmuþ tenhalarda,
Sen hep yar kal he mi, hep yâre kal…
Þimdi soruyorlar ne yapmalý?
Ýnkar et! Dipdiri bir ikrar ile inkar et.
Öyle bir inkar ki, gücünü ikrarýndan alsýn…!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.