KENDİMİ YALNIZLIĞA BIRAKTIM!..
direniş
KENDİMİ YALNIZLIĞA BIRAKTIM!..
Geçmiþi maziye gömdüm aðýtlarýmla
Unutuldu o eski sýcak dostluklar
Karnalýkta kaybolup gitti umutlar
Er bildiklerimiz çömez çýktý
Asena gördüklerimiz dansöz oldu
Kývýran mý ararsýn, köprü altlarýnda...
Eskilerin merliðine güvendik, kandýrýldýk
Hacý, hoca, tarikat, þýk, þeyh
Kerhaneye çevirdiler kutsal mekanlarý
Allah, peygamber dediler, çaldýlar
Oðlan çocuklarýn bile ýrzýna geçtiler
Taþ yaðmasý yakýndýr üzerimize, hele bekle!...
Lût kavmini aratmadýlar bu çaðda
Ýðrenç pilþikleri memlekete doldurdular
Samimi Türk’üz diyenler boyun eðdiler
Sustular her türlü ihanetlere
Hani ülkümüz asil kanda atar damardý
Genlerimizle oynadýlar, bizi bizden ettiler!..
Tarihin sayfalarýna atýldý kasýrga estirenler
Þaha kalkan yaðýz atlarý aradý gözler
Ferhat ile Þirin’in aþkýný özledi yürekler
Þimdi sokaklar serseri, seytan dolu geceler
Korkuyorum uzattýðým ellerden
Kendimi yalnýzlýða býraktým, güveni kaybettim!..
Zafer Direniþ
...
Güneþimizi Zapdettiler!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.