dünyanýn bir okul olduðunu varsayarsak
biz sýnavdan sýnava koþan öðrencileriz
bu karmaþayla baþa çýkmamýzý saðlayan
teneffüslerimiz olmalý aslýnda
soluk almamýza fýrsat tanýyan zamanlar
nefes alma anlarý
en önemli soru þu
siz nefes alýyor musunuz
teneffüse çýkýyor musunuz hiç
koþmak
durmak
yorulmak
kelimelerinin arasýnda
yoksa hiçbir þeye aldýrmadan
sürekli koþup kovalýyor musunuz
durup ruhumuzu beklemeliyiz aslýnda
hamdým, yandým, piþtim diyebilmek için
teneffüse çýkmaya zaman ayýran
farkýndalýk oluþturmuþ öðrenciler gibi
yaþanan dünyada nefes alma þekilleri kiþiden kiþiye deðiþebilir
kimi bir hayvan sahiplenir,
onunla nefes aldýðýný hisseder
kimi bir enstrüman çalmayý öðrenir
kimi kitaplarýn büyülü dünyasýnda akþam yürüyüþüne çýkar
kimileri sýkýþýp kalýr gündelik iþlerin derinlerinde
nefes alamaz
boðulur
Yaradan’ýn verdiði duru nefesi kullanmayý bilemez
kimi insan da kendi kapasitesinin farkýnda olmayarak
yanlýþ öðretilerin peþinden giderek
zedelenmiþ
örselenmiþ
hayatýn küllerinden bir duvar örerek
kendi kalesinde yaþamayý seçer
hayatýn anlamýný ararken
asýl yaþamýn bizzat kendisi olduðunu ýskalar
mavi bir denizin sadeliðinde kaybolun
unutun kendinizi,
etrafýnýzý, alaycý bakýþlarý,
yükselen kahkahalarý unutun
orada olun ama oralý olmayýn
unutmayýn,
bulunduðunuz mekan sizin deðil
bir bohça yapýp duygularýnýzý, yalnýzlýðýnýzý
ruhunuzu sarýp sarmalayýp istediðiniz mekana götürebilirsiniz
o bohçaya nelerin konup
nelerin konmayacaðýna siz karar vereceksiniz
hayat bir yolculuk ise
bineceðimiz vasýtayý irademizle biz seçeriz
bazen ayazda penceremize konan bir kuþu beslemek
durup dinlenmek,
nefes almaktýr
hep beraber akþam sofrasýna oturup
neþeyle lokmalarý kursaðýmýzdan indirmektir
teneffüse çýkmak
minik bir kelebeðin naif kanatlarýna dokunmaktýr
kelebek etkisinde seyrüsefer eylemektir
ateþler arasýnda kalan Hz. Ýbrahim’e
su taþýyan karýnca misali
bir yetimin baþýný okþamaktýr
teneffüse çýkmak
belki de soluksuz okuyacaðýnýz bir kitap
deðiþtirecek nefessiz, duraksýz hayatýnýzý
ilk önce kapaðýný seveceksiniz
sonra kokusunu içinize çekeceksiniz
bir bakmýþsýnýz
istediðiniz dünyanýn büyülü kapýlarý karþýnýza çýkývermiþ
tüm bunlar,
yorgunluktan uzanýp,
bari bir kitap okuyayým, dediðiniz kanepenin üzerinde olacak
müthiþ bir kurgu deðil mi
siz sadece
ruhunuzu
hayal gücünüzü
beyninizi kitaba açýn
yeter ki
unutmayýn siz bir adým gidecek olursanýz
istediðiniz nefes size bir adým yakýnlaþacaktýr
bu arada kaybolan gecelerinizi de düþünmelisiniz
iþten yorgun argýn gelip
yemeði yiyip,
pijamalarýnýzý üstünüze geçirip
televizyon baþýnda uyuyakaldýðýnýzda
gecenin
size küskünlüðünü hiç mi hissetmediniz
günün muhasebesini yapmadan
yýldýzlarý seyre dalmadan
çocuðunuzla oynamadan
eþinizle sohbet etmeden
o geceyi gündüze teslim ettiðinizde
bir nefesin alýnmadan
yok olduðuna da mý þahit olmadýnýz
kim bilir,
hepimiz kaç geceyi öylece küstürdük
kaç gece, nefes almadan öylece televizyon baþýnda donakaldýk
diyecek çok söz olduðunu duyuyorum
þimdiden.
sözün özü þöyle olsa gerek
koþun
mütemadiyen koþun
duraksamadan koþun
yeleleri rüzgarda savrulan atlar gibi
yalnýz nefes almadan soluklanmadan
hissetmeden
duraksýz …
bilmelisiniz ki,
soluksuz koþan atlar çatlarmýþ
lütfen,
durun ve dinlenin
nefes almayý unuttuðunuz an
yaþamýyor olduðunuzu unutmayýn
redfer